Sonsuz Kalem

Mahşer
İki gözüm
Yıllanıyor şişelerim
Açılmıyor sensiz şaraplarım.
Sensiz olmuyor
Gecelerin karanlığından
Kurtulmuyor ruhum.
Penceremden içeri,
Girmiyor gün ışığı.
Telafisi mümkün değil geçen zamanın
Kayıp giderken ellerinden,
Geç olmasın gülüşler
Güçleşmesin kavuşmalar,
Bekliyorum belirsizliklerle
Geberiyorum bu can pazarında
Deli divane diyar diyar geziyorum.
Yalnızlığa hüküm sürülmüş tarlalar
İnfazı verilmiş mahkum gibi suratım.
Güller bezenmiş yollarda
Dikenlerden kanlı ayaklarım,
Gelemem yanına
Yıkılır hükümdarlığım.
Yere düşer başım.
İşte o zaman
Sızar mı gözlerinden damlalar
Toprağı yeşertir mi?
Umutlarını al
Aklını kaybet
Gel yanıma,
Mahşerin kanlı rıhtımında
Buluşsun ellerimiz.

Ne kadar da aşık hergele
Gözleri kamaştıran güzelliğe,
Sanki güneşten bir portre
Madam Bovie.
Sözü var hergeleye
Sevecek onu.
Hergele itaatkar
Bekler senelerce.
Ne kadar da acizce
İnanmakta her sözüne.
Pervane olmuş güneşine
Yaklaştıkça yanacak
Bilmemekte.
Tapıyor sevgisine
Sanki dünyanın nüfusunu
İndirmişler bire.

Uyku girmez gözüne
Yüzünü görmeyince.
Yollarını gözler durur gecelerce.

Ama Madam Bovie Taksim'de.
Umrunda değil hergele.
Çağırıyor gözleri davetsiz misafirleri
Caka satmakta güzelliği.

Madam Bovie incecik bir selvi
Gözleri altın sarısı
Teni bembayaz kağıttan daha beyaz.
Uçuk pempe dudaklarından
Dökülecek sözler için
Verilir yüzlerce baş.

Hergele düş peşinde
Taksim'de tutuldu
Madam Bovie illetine
Sevilmediğini bile bile
Kanatlanıp koşar sesine.
Evlenir Madam Bovie
Zengin bir tüccar ile.
Hergeleyi sarar
Aşkın ıstıraplı kolları,
Acıyıda katık yapar üstüne
Güneşine koşan hergele
Yanar içten içe
Ve bitirir bu yangın ömrünü
Kimsesiz gecesinde.

*Eğer bir şair olsaydım
Bu şiiri böyle yazmazdım.

Uzun Geceler

Aldım nefesimi
Üfledim mumlara
Karanlığa karıştı
Dileklerim.
Diledim seni
Dilenci gibi senden.
Kapına geldim
Gezdim geceleri
Arşınladım sokakları,
Aradım ve bulamadım
Kara kışta sığındığım koynunu.
Beyazlar sarmış şehri
Sessizlik hakim,
Tüten bacalardan
Küller savrulurken
Karların üstüne.
Yürüdükçe çıkan kar çıtırtıları
Bozuyor sokağın sessizliğini.
Bıçak gibi delen soğukta
Kalbimin yangın sesleri
Yankılanıyor sokakta cayır cayır.
Beyaz bir rüyayı
Karanlığa çeviriyor
Dilsiz bırakıyor sözlerin,
Sevişiyor dilim
Sessizliğinle,
Sensizlikle.

Geceler acımaz
Söker
Kalbimin atardamarını.

Gırtlağına çöker
Sensizlik.

Matarandan bir yudum
Su sızmaz
Dudaklarıma.

Kurumuş, çatlamış bedenime
Nefes olamaz sözlerin.
Kesemez hararetini kalbimin.

Leylim gözlerin kanatır,
Ağlatır bulutları.
Sis çökertir
Dağ başlarına
Bakışların.

Yüzüm ermez
Gözlerine bakmaya.
Gücüm yetmez
Kırmaya gönlünün kapısını,
Ancak yüz sürerim dergâhına.

Ateş sarar beni
Kıvılcımlar yükselir kalbimin ateşinden
Yakar bedenimi.
Boğazımda düğüm ellerin
Boğar nefesimi.
Keser soluğumu
Sana adanmış ruhum
Kan,ter uyanır uykulardan
Senin aşkınla yandım
Bu leylinin karanlığında.

Kıyıya vuran dalgalar
Umutlarımdan.
Sessizce duruşum
Hırçınlığımdan.

Aşındırdığım yollar
Bitmeyen isteğimden
İçimdeki boşluğun
Dolmamasından.

İçtiklerim kadar yaktıklarım
Nefesimin daralmasından
Kalbimin hissizliğinden.

Kafamda kurduklarım
Hayallerin güzelliğinden
Senin yüzünden.
Gecenin soğuğundan korunup
Sana sarılmak istememden.
İstediklerime ulaşamamaktan paranoyam.

Fikrimin ince gülü
Yorar sevda bizi
Soldurur bahçemizin en nadide çiçeğini.
Çiçekler açmaz bahçemiz
Gece ayazı vurur,yakar yüreğimizi.

Yanmış harap kalmış yüreğimizin
Küllerinden doğmaz çiçeğimiz
Biter filizlenmeden
Hikayemiz.

Kıyıya vuran dalgalar
Aşındırır kayaları
Bitirmez hiç bir zaman ama
Verir zararını.

İlmek ilmek işledin içine
Aşkın karasını.
Seni bitiren duyguyu
Boğdun dalgalarla
Bıraktın rıhtımda.

Ne çıkar ki bu gecelerin şafağından
Aynı yataktan kalkıp
Başka yataklarda uyumak dışında.
Sarılırken yokluğuna,
Sakladım yaralarımı.
Sararken kollarım belini
Dolaştım vücudunun kıvrımlarında
Kanına karıştım.
Unutmak kolay değil beni
Beraber ağlarken,
Ellerim gözyaşlarını silerken.

Ne çıkar ki bu bahar havasından
Sadece umutlar yeşertir bahçende
Yalancı yağmurlar vuracak camına
Kandıracak seni yalanları
Beyazı seveceksin daha fazla
Yalanların beyazlığından.
Siyahlara sarılacaksın
Kalbinin karalığından.

Ne çıkar ki bu kendinle konuşmalarından
Çare olacak mı sanıyorsun
Kendini suçlaman.
İçini kemirirken gözleri,
Kafanda yankılanırken sözleri.

Raks ederken içimdeki yangın
Seni diledim tanrıdan.
Tanrının oyunu senden büyük
Kalbimi aldı ellerimden
Yoksuzluk sardı içimi
Boşlukları dövdü
Bağırtılarım.
Çığlıklarım yırttı boğazımı.
Boğazdan atladı kelimelerim
Gömüldü mavi sulara.
Galata selam durdu cesedime
En afillisinden gözyaşlarını akıttı.
Topkapı yüz bir pare top atışı yaptı
Uğurladı azgın sulara selamıyla.
Kız kulesi çekti kendine bedenimi
Kapadı ışıklarını
Sakladı sıcacık koynunda.

B.A.Ş.K.A.

Islanmış bedeninin örtüsü
Sürülmüş yüzünden hüznü
Kederi dolmuş gözbebeklerine
Akıtmışsın içine.

Ellerine ulaşamadan
Sıyrılmışsın yatağımdan
Atılmışsın caddelere
Avare avere gezmişsin.

Soğuk gecelerde
Rüzgar dolanır bedeninine
Okşar bebek tenini.

Koşmuş,koşmuş ulaşamamışsın kendine
Kaybetmişsin kendini
Bu kalabalıklar içinde.

Sığın bu limanın
En ücra köşesine
Korusun yüreğini
Bir hazine gibi.

E.M