Ne çıkar ki bu gecelerin şafağından
Aynı yataktan kalkıp
Başka yataklarda uyumak dışında.
Sarılırken yokluğuna,
Sakladım yaralarımı.
Sararken kollarım belini
Dolaştım vücudunun kıvrımlarında
Kanına karıştım.
Unutmak kolay değil beni
Beraber ağlarken,
Ellerim gözyaşlarını silerken.

Ne çıkar ki bu bahar havasından
Sadece umutlar yeşertir bahçende
Yalancı yağmurlar vuracak camına
Kandıracak seni yalanları
Beyazı seveceksin daha fazla
Yalanların beyazlığından.
Siyahlara sarılacaksın
Kalbinin karalığından.

Ne çıkar ki bu kendinle konuşmalarından
Çare olacak mı sanıyorsun
Kendini suçlaman.
İçini kemirirken gözleri,
Kafanda yankılanırken sözleri.

Raks ederken içimdeki yangın
Seni diledim tanrıdan.
Tanrının oyunu senden büyük
Kalbimi aldı ellerimden
Yoksuzluk sardı içimi
Boşlukları dövdü
Bağırtılarım.
Çığlıklarım yırttı boğazımı.
Boğazdan atladı kelimelerim
Gömüldü mavi sulara.
Galata selam durdu cesedime
En afillisinden gözyaşlarını akıttı.
Topkapı yüz bir pare top atışı yaptı
Uğurladı azgın sulara selamıyla.
Kız kulesi çekti kendine bedenimi
Kapadı ışıklarını
Sakladı sıcacık koynunda.

B.A.Ş.K.A.