Sonsuz Kalem

Kaldırım taşlarını takip ediyor gözlerim
Sokağın bağırtısı kulağımı tırmalıyor
Sokak köpekleri peşimde
Nefes nefese ciğerim
Kapına koşuyorum
Kalbim bir alevi körüklüyor
Bedenim köz olmuş
Bitiyor.

Ağaçların dallarını takip ediyor gözlerim
Savruluyor sağa sola
Saçlarının savruluşu gibi.
Ayazın vurduğu yapraksız dallar,
Senin gibi
Soğuk,merhametsiz görünüyor.

Yıldızları takip ediyor gözlerim
Binbir parıltı içinden en parlağını seçiyor,
Gülüşünden daha parlak değil haşa.
Kayıyor yıldızlar gökyüzünden
Düşüyor avuçlarıma,
Tıpkı yüzünün avucuma düşüşü gibi.

Yağmur damlalarını takip ediyor gözlerim
Usulca düşüyor toprağa
Mahmur bakışlarının
Bakışlarımla buluşması gibi
Nazlı nazlı kavuşuyor toprağa.

Aynaları takip ediyor gözlerim
Bulamıyor bir eşini
Güzelliğinin.
Sen aynadaki senden bile güzelsin.
Kırılsın aynalar göstermeyecekse eğer
Güzelliğinin şanını.

Güneş'i takip ediyor gözlerim
Doğumuna yakın
Aydınlatacak bu karanlık gecemi
Kızıl bir ışık gönderiyor gözlerime
Aydınlatıyor gün yüzünü yavaş yavaş

Sen kimi aydınlatıyorsun gülüşünle?
Güneşten aydınlık yüzün kime gölge ?
Kimi okşuyor ipek tenin?
Kime bakıyor gözlerin aynada?

Kadehleri takip ediyor gözlerim
Dolu dolu kadehleri
Berrak bir hayalet karşımda
İçiyor,içiyor koca bir karadelik gibi.

Rüyalarımı takip ediyor gözlerim
Güzel mutlu rüyalarımı
Destanlardan daha destansı.
Rüyalarda kalmış mutluluğum
Adın geçmişte.
Her gece okuduğum masal
Kahramansız kalmış.
Ben masala inanmışım
Mutlu sonsuz olmuş bu masal.