Sonsuz Kalem

Harami harami
Gezdiğim yılların çokluğundan
Derdim çoktur ala gözlü dilber,ama
Vakitle geçer demedim mi?

Ali Baba gibi
Açıl susam açıl
Dediğim kapıların,kapanmasından
Dert yandım ama
Vakitle geçer demedim mi?

Be hey ala gözlü dilber
Ruhumu çeker
Gözlerin demedim mi?

Umulmadık yollarda
Vücudunun kıvrımında
Daha dokunmadan
Ay tenine
Haram demedim mi?

Umulmadık gecede
Soğuk içimi keserken bile
Kapından ayrılmam
Demedim mi?

Be hey ala gözlü dilber
Aşık etme kendine
Beller keser
Demedim mi?

Bir kez göreyim
Güllerden yüzün.
Kime kalmış bu âlem ki
Kalsın gül yüzün.
Vakitle solar gülen yüzün
Demedim mi?

Feleğin çemberinden
Ellerinin arasından
Kayıp giden yıldızlardan
Medet umma demedim mi?

Be hey ala gözlü dilber
Vaktin geçer demedim mi?
Harami olmuş gözlerin
Beller keser demedim mi?

Karacaoğlan
Acid Arab-Stil
R.N

Kim kucaklayabilmiş gökyüzünü?
Kim ulaşabilmiş ki yıldızlara ?
Kim elinden tutmuş
Kanayan yüreğininin?

Kim dilekler tutmuş
Olsun diye?
Kim yeminler etmiş
Dönmemek için güze?

Kimse bilmemiş
İçindeki bitmek bilmeyen hüznü.
Gözlerin şu soğukta buğlanan camdan
Daha da buğulu.
Buğulu gözlerinden,
Yağmurlar düşmüş yüzüne
Kimse silmemiş.

Kimse gelmemiş ardından.
Kimse sevmemiş seni.
Kurtarsa seni
Bir beyaz melek
Tanrının lütfu gibi.
Düşse cehennem gibi gecenin
Tam ortasına
Kurtarsa seni.

Sus!Hayaller kalsın bari
Bir tek seni hatırlatsın yağmurlar,
Gecenin karanlığında
Işıldayan gözyaşlarında.

Yalnızlığa ilmiklenmiş kalbinin,
Düğümünü çözebilse ellerin
Kurtarsa kendini delilikten.
Tek başına sahibisin,
Bu hüznünü sardığın gecenin.

03.46
R.N L.S.N

Zaman alıp götürür verdiklerini.
Karanlığı çöker gecenin.
Bir delinin akla hasreti gibi
Ulaşmak istersin umutlarına.

Zaman alıp götürür
Mutlu günlerini,
Kalbindekini.
Kim durdurabilir ki zaman denilen illeti.
Özlersin
Hiç bitmemiş,yetim kalmış
Aşkının küllerini.

Zaman alıp,
Atmış korktuğun uçurumlardan seni.
Bir tek onu buldun düştüğünde,
Düşünde.
Bir doğruya sarılır gibiydi
Gözlerine bakarken, gözleri.
Gizemli bir tarih kitabı gibi
Hiç açılmamış yaprakların.
Hiç okumamışlar içini.
Bakıp bakıp geçmişler yüzüne.

Zaman
Yormuş yüzünü
Çattırmış kaşlarını
Çatlatmış dudağını.
Zaman ilacı olmayan
Bir hastalık gibi
Sarmış bedenini.
Düş bu uçurumdan
Kalk gidelim buradan
Bilinmezliğe kanat açan kuşlar gibi
Başıbozuk bu duygularımın sahibi sensin.
Zaman birazcık zaman diye hecelerken dilin.
Biter bu zaman,bilmezsin.