Puslu bir geçmişin izlerini taşır
Dilimin ucundaki kelimeler.
Rol verilen hayatta
Replikleri ezbere atar zihnin.
Her nasılsın sorusuna
Iyiyim demek gibi.
Ruhunu paramparça eden her neyse
Bekler havanın kararmasını.
Içine işlerken şehrin ayazı.
Bir bankta beklemek gibi sıcağı,
Bekleyeceksin umudunu.
Uykundan eden düşünceler
Sarınca zihnini
Uyku ilaçlarıyla mı telafi edeceksin?
Geceyi örttün üstüne ama
Aydınlığı bekler gözlerin uyumak için.
Niçin?
07.11
- Ekim 09, 2018
- 0 Comments
