Sonsuz Kalem

Bırak beni
Sokaklara kusmuşluğumla,
Adını düğüm etmişliğimle göklere.

Görkemli şatolarda aldın
Nefesini.
Zerre zerre
Kendini yok  etmene hayran kaldı
Aklımın saf köşesi.

Ay tutulsun göğsündeki benden
Kalbin yıpransın gülüşlerle.
Yıldızlara kurulsun salıncağın
Düşlere kalsın hüzünler.

İnciler bezensin boynuna
Kulaklarına küpe olsun hatalar.
Yeniden başlasın zulüm toprağı.
Hiç gül açmamış yüzünde.

R.N 05.24

S.K. Y.Z

18.02.04

Suratıma doğru gelen haykırma
Nefes alıp alıp sakinleştiğim kuytuda
Kendimi asıyorum.

Her fısıltıda nefesini tutuyorum
Elinden tutup gezdiriyorum
Ufacık kalmış hayaletini.

Gözlerinden çaldığım renkle
Boyadım odanı.
Kelamlar yazdım defterine
Beyaz yazılar görünmez beyaz kağıtlar üstünde.

Perdesini açmadım güneşin
Karanlıklara hapsettim yalancı gözyaşlarını.
Kimse kimsenin yerini dolduramaz.
Sigaramın yerini sen,kadehlerin yerini kahrım almaz.

Yavaş yavaş bastırır uykum
Kabuslarımla boğuşur,pempe rüyalarım.
Yastığıma dolaşır saçların
Toplarım tellerini bir bir.

Çaresizce
Akar zaman,geçer zaman.
Kum saati misali,döndürmedikçe biter bu zaman.

E.Z R.N

S.K.T.R B.Y.L. Ş.R Mİ LR AQ