Sonsuz Kalem

Plak
Plak doldurdum kafamda
Sürekli aynı şarkıyı çalmakta.

Güneş doğurdu tanrı
Gecenin karmaşasından.

Geceye aşık oldu
Güneş yokluğundan.

Uzaklaştı hayat sevincinden.
Böyle sonsuza gideceksen
Bul sonsuzluğu
Kalplerinde.

Otur yüzleş yüzlerinle
Hangisi sensin tanımazsın bile.
Aynaya bakınca gördüğün
Sen değilsin bile.

Duvara Serenat
Yanıyor içim dışım
Bir kor acı bırakıyor yüreğim
Boğazımı düğümleyip
Acıtmakta canımı bu duvar hali.

Ateşler içinde gözlerim
Bir sağanak vurmuş
Gözlerime.
Yakmış suları bebeğimin.

Yatağım diken
Yorganım tahta
Uyutmuyor geceler.

Yorgun bedenim nadasta.
Bekle
Döneceğim şafakta.

Bir geceye sor beni
Bir kere kalbine
Ruhuna sar beni
Üfle geleceğime
Sanki bir Berlin Duvarı gözlerimin önünde.
Sanki bir dilenciyim
Ellerinde.

Sorun olur geceler
Nefrete bulaşır elin.
Yok kimse hiç sevmedi.
Bu gecenin sesi.

Gözlerin acır
Duvarı sever ellerin.
Hiç hatırası yokmuş sevginin.

Işık uyutmaz
Sağanak vurur camlara
Elim yüzümde kalır
Aklım havada.

Koş kurtar kendini
Bu şafakta
İçim dışım fırtına.