Boş
Ruhun bozuk
Duyguların dağılmış.
Dört odacıklı kalbin mi
Sana bunu yapan?
Ne saçma ama
Aklın kontrol etmez mi duygularını?
Neden bu işi kalbe yıktın?
Kan pompalayan zavallı organ.
Her şeyin kaynağı senmişssin
Sen his beslermişsin
Sen severmişssin
Sen nefret edermişsin.
Sen sevdin kalbim.
Peki aklım
Neden beni uyarmadı ?
O bu işlere sonradan dahil oluyor
Pişman olmak gibi.
O da haklı.
Sevme dese yalnızlıktan bıktım diyecek
Çok hücreli bir canavar insan.
Sanki bir göçebe kuş
Kanatları ne kadar hoş
Güzel kalbinin.
Kalp sevemez çünkü ama akıl sevebilir
O benim küçük tanrım.
Neden böyle bilmiyorum ama
Yakınımda uzaksın
Kalbim de bir yanardağ.
Efkar geceleri yer ederse yüreğinde.
Başkasına gülerse gözlerin.
Ben olmazsam yüreğinde
İçerim gözlerine.
Bir girdapsın beni içine çeken
Kurtulmak zor senden.
Ya sana bırakmalı
Ya mücadele etmeli seninle.
Ama er veya geç kazanan sen olacaksın.
Ne anlamı var ki bu savaşın.
Bu sabahlara feryadım
Sensiz,sessiz günlere.
Bir de içimdeki fırtınalara
Düşünmekten bıktığım gecelere sözüm.
Kafanı yastığa koyunca
Tavanla bakışmalara
Hayal kurmak gerekir ufacık dünyanda
Eğer gerçekleşirse hayallerin
Mutluluğu yakaladın say kendini.
Bu ufacık,kendi yarattığın dünyada.
E.Z
04.00
- Şubat 15, 2017
- 0 Comments
