HAYALET
Aslında ben geceye yazmaktan bıktım.Gündüzleri hiç sevemedim.
İnsanın tüm kötülüklerini çıkarırcasına meydana,aydınlık her yer.
Sigara parmağımın arasında kafamda deli düşünceler.
Bir duble rakı,bir duble sen,biraz da buz.
Buz gibi soğudum galiba herşeyden,dondum bu hayata.
Sen uzaklarda ben prangalarda.
Yaktım bu hayatı cehennem ateşiyle
Bir kavruluş bu bizimki
Ateşle oynamak,suya inat
Söndürülmüyor küllerinden doğuyor herşey
Düşünceler bitmediler,terkedemediler gece gibi
Hayaletler sokakta bu gece
Gün aydınlığını görecekler
Ve kaybolacaklar sessizce gündüze karışıp
O kalabalık caddelerde yürüyecekler
Onları görürsünüz tabi
Ama onlar istemezler sizi pek görmeyi
Hayaletler onca kalabalıklar içinde yalnızdır
Sanki bir gün heryer gece olsun diye beklerler..
O kirliliği görmemek için..
Umutlanmak için..
Sevmek için..
- Nisan 04, 2016
- 0 Comments
