Sonsuz Kalem

Kapansın kapılar
Uzaktan baktığım hayale
Ulaşmak isterken
Kırıldı kemiklerim.
Çokca yaranın bulunduğu bedenim
Sarıldı ipek kumaşa.

Geceye katıldı sabahlarımın öyküsü
Uykunun en tatlı yerinde,uykumun
Yerini aldı kabuslarım.

Yazık oldu ilkbaharda
Yeşeren ağaçlara
Kışın ölümü sardı
Dört yanını.
Bile bile,ölüp ölüp dirilirdi
Sararan yaprakları,
Tıpkı anılar gibi.

Sanki bitmezmiş
Gitmezmiş gibi başımdan
Öyle bakarak alma aklımı.

Binlerce gecenin öyküsü var içinde
Binbir sabahın doğumu
Hiç bitmemiş hikâyelerin
Hiç başlamamış cümlelerin
Sızısı kalır içinde.

Neden bilmezsin kalbini?
Dinlemez olur aklın
Verdiğin sözleri.
Kim kurtaracak seni burdan?
Aşk mı sevgi mi ?

Boş kalmış kalbinin bahçesi
Yoksun ve işler karışık
Nasıl düzelir ki bu ?
Karmaşıklık hâli.


Y.V.İ.K

Sar beni
Baksana soğuğuna havanın,
Sanki ayrılmış sevdiğinin
Gözlerinden.

Acımaktaya yüreğin
Bunun sebebi sensin.
Hep kendini sakladın
Sevginin gücünden...

Gözlerine bakarken
Kırdım kilidini,kırık kalbinin.
Kokunu alınca
Sarhoşluk sardı bedenimi,
Şaraptan daha fazla.

Kim bu yalnızlığın sebebi
Uykusuz ağrılı gecelerin sahibi.
Ben olmalıyım
Saçlarını dağıtan rüzgar.

Nereden çıktın karşıma
Sanki sahipsizliğimi
Bilir gibi.

E R.N

Sensin bu gecenin kanatları
Melekler ikrar etmiş adını.

Sensin bu filmin dramı.
Bu güneşin sarışın tarafı.
Çelik gökten,mavi çukurları.

Sensin sabahın ayazı
Çölün vahası.

Sensin baharın yeşil tonu
Şarabın keskin kokusu.
Sigaranın tellendiği kuytu,
Sensin.

Sensin deniz kızı.
Bir hayalin resmi
Hayatın resitali
Bir tablonun üç farklı rengi
Sensin.

Harap olmuş gönül sarayları
Uykunun bölündüğü gece yarısı
Sensin.

Ve ben koskaca bir gemiyim
Gözlerinin maviliklerinde.
Ama şaşmış rotam
Kaybetmişim kendimi.
Ben sende boğuldum.
Bilmezsin.

Sürer gider böyle bu yaşam
İçimdeki aşkın meyvesi
Külfet olarak kalacak.
Sürer kimsesiz yollarda nefesimin buharı.
Büyütemediğim yarım yanımın
Aynada yansıması.
Gözlerimin yanılması,
Kalbimin kayması,
Düşüncelerimin kaygısından.


Sürer gider böyle bu
Sıcağın soğuğa katılması
Saatlerin günleri biriktirmesi gibi.
Ben defterden sildim ölümsüzlüğü,
Baktığın gökyüzüne astar çektim
Yıldızları derdim gözlerinin önünden.
Bir büyük aldım.
İki nah böyle
Cigaralık sardım mahşere
Dayanamadım
İçtim birini yaktım ikisini.
Napayım tabiatim böyle.
Yakmasın içim içini
Uzaklaş sıçramasın ateşim
Kül olsa da doğar yeniden
İçimdeki zebaninin bedeni.
Yanmasın iz bıraktığım
Sahipsiz vücudun ölçüleri.
Saymadım ki geceleri
Gözlerimi kapatamadığım günleri.

Sürer gider böyle
Ruhuna üflenen canı arzular azrail.
Ben senin canını istedim.
Kalbini koparamadı keskin dişlerim.
Kesti bileklerini neşterim.
Avundu rüyalarda,yorgun halim
Uyandı gecelerin yırtığında.
Sardı içini karanlık dünya.
Bu yüzden kızmadım rüyama
Saatlerimi çalan sese kızmadım.
Ağırlaşan gözlerimin
Seni rüyada bile görememesine kızgınım.

Sürer gider
Bu yolun devamı
Nereye gider uçurumların sonu.
Söyle kim bilecek
Bu denizin derdini.

Sürer
Yıllar geçer.
Yaşların diner.
Korkular gider.
Biter bu zamana yazık.

Başı bozuk bu düşüncelerinin
Sonu gelmeyen karadeliklerin
İçinde hapsolmuş.
Küçük bir çocuksun.

Yaşın büyümüş
Yıllarla beraber
Ama düşüncelerin,yaptıkların
O kadar saf kalmamış yıllar geçtikçe.

Gün yüzüne vurdukça
Saklı kalmış kötülüklerinin
Hepsi meydanda.

Kararmış iyililiklerinin beyazı
Grileşmiş şehrinin göğü.
El vermiş siyaha
Gözlerinin bebeği.

Sigaramı yakıyorum,pencerenden
Bakıyorum bu garip dünyaya.
Boğazında ilmeklenen adım
Ha öldürdü seni ha öldürecek.

Duvarlarını kırdığın bu odanın
İçinde saklı gözyaşların.
Ahını aldığın saatlerin
Geri dönüşü olmayacak.

Son bir kadehiniz var mı?
Masanın en içli makamında
Bir şişe daha mı açarsınız yoksa?
Yoksa yok oluyorsa,herşey unutuluyorsa
Boşa mı yaşar olduk dünyada?

Hüzünler
Gülümsemeler
Güller
Papatyalar,çiçekler
Yüzündeki sahte gülücükler.
Bitip gidecek,solacak herşey.

Solmuş yüzündeki bahar
Ama bu sefer başka güzel.

Affet gece gibi karanlık yanımı
Sanki umrumda değilmiş gibi
Yaşadığım bu hayatı.

Dertten kurtulmaz başımı
Affet,hep böyleydi talihim.
Sigaram yanar küllüğümde.
Bırakamadım,zamanım dolmadı.

Uyuyamadım geceleri
Gözlerim kan çanağı
Bekledim güneşimi,
Doğmadı.

Çok sevdi de bu aklım.
Yetmezmiş,bilemedim.
Sanki bir duvarı
Jilet ile yıkmaya çalışmışım.
Ama sadece kazımışım,affet anlatamadım.

Uç desen uçamam,aşamam duvarları
Konuşsan konuşamam zaten
Kim isterdi ki konuşmamı.
Sadece dövdüğüm duvarlar bilir
Kahrımı.

Ben mi çizdim bu çizgi romanı?
Çok mu hayalperest bu duygularım?
Ne kadar uzaktayım kendimden
Binlerce maske yüzünden.

İnanmak hayatın kumarı
Oyna inançla ama
Kaybedersen inancını
Kaybedersin kendini.
Beni affet.
Kaybettin.

Kaç şişe kırdım bu pervasız sokaklarda
Kimsesiz banklarda
Affet gelemedim yanına.
Üç beş şiir yazdım hatrına.

Bir sonu olacaktı kendimin
Gecenin başka koynunda
Unut ama umutla.
Geceyi sar,çek git,gir koynuna.