Kapansın kapılar
Uzaktan baktığım hayale
Ulaşmak isterken
Kırıldı kemiklerim.
Çokca yaranın bulunduğu bedenim
Sarıldı ipek kumaşa.

Geceye katıldı sabahlarımın öyküsü
Uykunun en tatlı yerinde,uykumun
Yerini aldı kabuslarım.

Yazık oldu ilkbaharda
Yeşeren ağaçlara
Kışın ölümü sardı
Dört yanını.
Bile bile,ölüp ölüp dirilirdi
Sararan yaprakları,
Tıpkı anılar gibi.

Sanki bitmezmiş
Gitmezmiş gibi başımdan
Öyle bakarak alma aklımı.

Binlerce gecenin öyküsü var içinde
Binbir sabahın doğumu
Hiç bitmemiş hikâyelerin
Hiç başlamamış cümlelerin
Sızısı kalır içinde.

Neden bilmezsin kalbini?
Dinlemez olur aklın
Verdiğin sözleri.
Kim kurtaracak seni burdan?
Aşk mı sevgi mi ?

Boş kalmış kalbinin bahçesi
Yoksun ve işler karışık
Nasıl düzelir ki bu ?
Karmaşıklık hâli.


Y.V.İ.K