Buradan dönüş yok
Ne zaman sona gelsem,tekrar
Başa sarmaktan bıkıyorum.
Dönen dünyaya alışmak zorunda
Dönerken başım.
Bir kaç şişe bitince geçecek
Geçmedikçe daha çok içecek.
O nasıl bir bakıştı ruhum sıyrıldı
Saçlarından toplayasım geldi
Yağmur damlalarını.
Gözlerinde aradım karanlıkların
İçinde bıraktığı figanları.
Bir kaç kadeh daha koyuldu önüme
Her şey daha da güzelleşti
Kördüğümü çözecek olan ellerim
Saçlarında gezindi.
Bir kaç matem bıraktım kucağına
Bu katran karası karanlık tarafımın
Matemini hafifleteceksin biliyorum.
Bu kahreden ağrı,dönen başım
Güzelliğinden.
Senden güzel birşey
Yoktur kalbimde.
Gir hükmet beynime
Gerek yok kalbine.
Uzun uzun baktım gülüşüne
Koşarak sıyrıldım dikenli bahçemden.
Ayaklarımda kanlar
Yüreğimde son senfoni
Geldim kapının önüne.
Elimde son biram
Kafamda bin bir tilki.
Bu sefer dönmem bu yoldan.
Ama bilirsin bu son sefer.
Son atımlık altın kurşun.
Seni isteyecek sonuna kadar.
Ama benim olacak bu kurşun
Kendime dayar silahı,sıkarım
Bomboş kafama.
Uzaksına,yakınken.
Ne farkederdi hayatın,
Ne önemi var bu telaşta.
Bir tek senin elin saracaksa
Ellerimi.
Gözlerimiz beraber intihar edecekse.
İşte yanacak orada bedenim.
Ruhum atlılar gibi koşacak
Durmayacak bu akın.
Kim karşı koyabilir ki zaten bana.
Bilmeyeceksin,bilemeyeceksin
Anlayamayacaksın bu kez.
Eğer anlarsan
O sorular hep cevaplanacak.
Yüzünün hiç görmediği gün ışığında.
S.R
- Mayıs 06, 2018
- 0 Comments
