Kim kucaklayabilmiş gökyüzünü?
Kim ulaşabilmiş ki yıldızlara ?
Kim elinden tutmuş
Kanayan yüreğininin?

Kim dilekler tutmuş
Olsun diye?
Kim yeminler etmiş
Dönmemek için güze?

Kimse bilmemiş
İçindeki bitmek bilmeyen hüznü.
Gözlerin şu soğukta buğlanan camdan
Daha da buğulu.
Buğulu gözlerinden,
Yağmurlar düşmüş yüzüne
Kimse silmemiş.

Kimse gelmemiş ardından.
Kimse sevmemiş seni.
Kurtarsa seni
Bir beyaz melek
Tanrının lütfu gibi.
Düşse cehennem gibi gecenin
Tam ortasına
Kurtarsa seni.

Sus!Hayaller kalsın bari
Bir tek seni hatırlatsın yağmurlar,
Gecenin karanlığında
Işıldayan gözyaşlarında.

Yalnızlığa ilmiklenmiş kalbinin,
Düğümünü çözebilse ellerin
Kurtarsa kendini delilikten.
Tek başına sahibisin,
Bu hüznünü sardığın gecenin.

03.46
R.N L.S.N