Affettim

Aralık 27, 2018



Affet gece gibi karanlık yanımı
Sanki umrumda değilmiş gibi
Yaşadığım bu hayatı.

Dertten kurtulmaz başımı
Affet,hep böyleydi talihim.
Sigaram yanar küllüğümde.
Bırakamadım,zamanım dolmadı.

Uyuyamadım geceleri
Gözlerim kan çanağı
Bekledim güneşimi,
Doğmadı.

Çok sevdi de bu aklım.
Yetmezmiş,bilemedim.
Sanki bir duvarı
Jilet ile yıkmaya çalışmışım.
Ama sadece kazımışım,affet anlatamadım.

Uç desen uçamam,aşamam duvarları
Konuşsan konuşamam zaten
Kim isterdi ki konuşmamı.
Sadece dövdüğüm duvarlar bilir
Kahrımı.

Ben mi çizdim bu çizgi romanı?
Çok mu hayalperest bu duygularım?
Ne kadar uzaktayım kendimden
Binlerce maske yüzünden.

İnanmak hayatın kumarı
Oyna inançla ama
Kaybedersen inancını
Kaybedersin kendini.
Beni affet.
Kaybettin.

Kaç şişe kırdım bu pervasız sokaklarda
Kimsesiz banklarda
Affet gelemedim yanına.
Üç beş şiir yazdım hatrına.

Bir sonu olacaktı kendimin
Gecenin başka koynunda
Unut ama umutla.
Geceyi sar,çek git,gir koynuna.















You Might Also Like

0 yorum

Görüntüleme Sayısı

Sayfalar